SİLGİLER HATIRLIYOR KALEMLER UNUTUYOR

SÝLGÝLER HATIRLIYOR KALEMLER UNUTUYOR

Senden sonra
Ýki köþeli, dört çeperli,
Bir yanlizligým var benim..
Sanki sessiz çýðlýklarým;
Gökyüzünde asýlý kalmýþ bir yýldýz misali...
Öylece bakýyor semadan yüreðime..
Ve sanki;
Beni arýyor býçak aðzý olan kesiklerim arasýnda.
Belki de umut ediyor,
Ben yine, yeniden sevilir ,severim diye...

Bilmiyorum?
Belki de;
Aklýmdan önce yitirmiþtim
Cebimdeki son adresini.
Belki de;
Yaðmurlarýn ortasýnda kalmýþtý
Þu zavallý bi çare yüreðim..
Görsen bu sensizlik denen yaðmurda
Sanki aklým boðulacak gibi..
Ve sanki özlemine yazdýðým her bir satýr,
Boynuma düþerken,
Cellatým olacak gibi sensizliðim..

Þimdi soðuk bir gecede,
Yalnýzlýðýn bir ucunda ben,
Diðer ucunda sen varsýn..
Sanki birleþip ayrýlan
Bir kader gibi,
Bir alýn yazýsý gibi seninle çizgilerimiz..
Söylesene hangi aþk düþman olmuþtu?
Ya da hangi boyuttan koparýlmýþtýk biz?
Neydi bizi böyle kahreden sessizlik?
Neydi yüreðimize düþen kör ateþ?

Düþünüyorum da;
Sanki hiç olmamýþ gibisin...
Þimdi ne yöne baksam bulamýyorum seni..
Hani ne bir hatýran var,
Ne bir anýn kalmýþ..
Halbu ki !
Ben yine sesini duymak istiyorum,
Kokun karýþssýn istiyorum tenime,
Görsen öyle yorgunum ve yanlýzým ki!
Kalemim ne zaman seni özlese,
Ne zaman düþse bir kaðýda,
Sanki bir elimin yazdýðýný,
Öteki elim karalýyor gibi..
Ve sanki sadece;
Silgiler Hatýrlýyor,
Kalemler Unutuyor Ýkimizi..

Ah be zormuþ iþte sensiz kalmak. .
Ve sana sensizliði anlatmak...
Keþke bir buzun üstüne yazabilseydim,
Senin için yazdýðým þiirleri
Bir kaç gün sonra eriiyip gitsinler diye..
Ya da kor bir ateþ üzerine karalasaydým
Bütün özlemlerimi,
Kül olup sönsünler diye..

Ýnan caným çok acýyor senden sonra
Ve keþke diyorum sâdece..
Keþke uðruna yazdýðým onca þiir,
Onca acý, onca hüzün,
Bir avuç su ,
Bir kor ateþ olsaydý.
Olsaydý da;
Ya boðulup gitseydi..
Ya da yanýp kül olsaydý
Senin uðruna yazdýðým þiirlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın: