Kalbim kýrýk bir pencere Yoksulluk rüzgarý içime eser Ne gidilecek bir yol Ne sýðýnýlacak liman kaldý Epeydir bir girdabým kendime
Düþünceler volta atar beynimde Soðuk duvar, dar hücreler Ne huzurlu bir yastýk Ne endiþesiz uyku kaldý Örülür ruhuma giriftar düþünceler
Dýþ güçler ve enflasyon Nas ile aþýlýr elbet Ne iþlerde biraz liyakat Ne ölçülü bir iktisat Tamamen neo klasiktir duygular
Sonra bir þimþek çýkagelir Küfesi hep yoksulun sýrtýnda Ne vergide bir mizan Ne tasarrufta bir nizam Vurur yükü garibanýn sýrtýna
Sofrada tuz, kuru ekmek Aklýmda manda ve yoðurt Ne söðüt aðacýnda dal Ne endiþesiz yuva kaldý Toplumla alay eder yöneticiler
Gerekirse soðan yeriz diyenler Bu yazýn tatile gittiler Ne fikirde ince gül Ne nazýmda hikmet kaldý Aklým sanki timarhane köþesinde
Bir ihtimaldir artýk ihtilal Beyaz ölüm veya istiklal Ne mülkün temelinde adalet Ne hukukun üstünlüðü kaldý Hamdolsun! Bizi kýskananlar var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semihhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.