Ey sevgili ; ne desem sözümü dinlemezsin Bu kaçýncý sesleniþ, kaçýncý çaðrý sana Niye inat edersin hâlimi anlamazsýn ? Yüreðim sefir olur gelmeyince sen bana
Bir deli poyraz olur, saçlarýna eserim Sana uzanan eli tâ kökünden keserim Âlem výz gelir o an kadere de küserim Her sözüm küfür olur gelmeyince sen bana
Avutmuyor gönlümü hayâl bile, düþ bile Aþkýnla daðlanmýþým yakmýyor ateþ bile Þavkýmýyor ay sensiz, doðmuyor güneþ bile Kâinat zifir olur gelmeyince sen bana
Bülbül isem feryâdým gülsüz geçen günedir Yetmedi mi bu zulüm bana bunca senedir ? Bakýþýn anahtardýr, kirpiðin hazinedir Gözlerin safir olur gelmeyince sen bana
Haz vermiyor içtiðim sigarayla çay artýk Sesimi duymasan da nefesimi duy artýk Bir kez olsun geliver, davetime uy artýk Ecel misâfir olur gelmeyince sen bana Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.