GÜL VURDU BENİ
**********GÜL VURDU BENÝ************
Boþ beþik de salladýlar bir zaman,
Seher de gelmeyen yel vurdu beni.!
Baharýn çaðlayan sularý yaman,
Nisan yaðmurunda sel vurdu beni,
Çekilmez yaþamýn içine düþtüm,
Bu benim kaderim þansýma küstüm,
Kaynayan suyu da baþýmdan döktüm,
Sýrtýmdan söylenen dil vurdu beni.!
Yerimi bulmadým memnun olmadým,
Çalýþtým menzile asla varmadým,
Acýmý yaþadým melhem bulmadým,
Dost dedim yalancý kul vurdu beni.!
Mektubum yazýlsa cevabý yoktur,
Aðlasam gözümden yaþlarý kurur,
Ne istedim ben, neyi bulsam çuldur,
Yanmayan ocak ta kül vurdu beni.!
Dalýmý salmadým fidaným yoktu,
Acýyý bal yaptým dertlerim çoktu,
Defterim dolmuþtu hava sovuktu,
Zemheri günün de hal vurdu beni.!
Yapraðý dökülen aðaç kökünün,
Sonuda gelmeyen dertler yükünün,
Kurumaya yüz tutmuþ çam tümünün,
Sararan yerinden dal vurdu beni.!
Miadý bülbülüm çilesi zarda,
Bir tatlý dil yokmuþ zarar da karda,
Bir gün birisi sorarsa olurda,
Bahçem de fiðan var gül vurdu beni.!
22.09.24 / Saat 01.20
MÝADI (Mehmet AY)
Sosyal Medyada Paylaşın:
MİADI (Mehmet AY) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.