Ben ve kedi...

Gönlümü beyaz yakalý bir kediye verdim
Süt içince gülüþü içekapanýk
Sararan bir buket ile
Belki de sanatçý olmak istiyor benimle ilgilenerek
Kelebek kovalayýp
Fare kaçýþtýrmak istemiyor

Saatler sonrasý bir ölüm haberi daha
Oysa ben kedimle pençelenerek ölüyorum
Binlerce kez

Göz rahanlarý seyrederken
D/okunarak daha da aþaðý geziniyordu beni elleri
Hiç sorma halimi

Sarkýk býyýklarýný yýkarken
Huzurla yaprak dökümünü izliyoruz ikimizde içimizde
Ben üþüyerek þemsiye altýnda
O ise gülerek yaðmur altýnda

Peynir kokuyor sonra aðzý
Ben fýrça yiyorum annemden
pençeden daha kuvvetli

Karýnca kovalýyor üstümden
Kýskanýyor mu beni demeden
Aþk katip yanýmda
Çala kalem yazarken yârdan küsüp
Yalandan demler vuruyor benimle miyavlanarak
Kedi kaçýyor benden
Hiç sesimi týnlamadan
Vakitsiz gidiþine
olaðanüstü ritimler sýðar mý?
Ruhum mecâlden uzak
Söylenmiþ bir sözde
Kediler beni duymaya saðýr mý?

Ne yapsam dönmez bana
Biliyorum
Aþk yapsak Tanrý benle konuþur mu?

Üç kiþilik hasret vuruyor gönlüme sonra
Ben
Kedi
Ve Tanrý

Tanrý ruhumda süryani
Ben beden de yaramaz bir çingene
Kedi ise aklýmýn perisi..


...gezgin i mgeler...




Sosyal Medyada Paylaşın: