YAKANLAR DA YANAR
Geldik ki cehenneme dönmekte sanki dünya
Hanilerden bir demete döndü onca hülya
Biliriz durmaz devran, yakar o ateþi
Öfkenin, umutsuzluðun, anlaþýlamamýþlýðýn
Her þerre adres gösterenler var ya, yazýk
Keþke iðneyi batýrabilselerdi ele azýcýk
Ateþ bu, dumanlanýr da döner o öze
Kinle beslenenlerin sonu dumurdur
Yaktýlarsa þu hayatý rayihasýný bilerek
Gün gelir onlarý da yakanlar bulunur.
Biz dert edinmedik miydi sönsün diye
Cehaletten, yoksunluktan beslenen
Giderek hayatlarý geceye eviren harý
Gel gelelim ki yandaþ bulmak ne de zor
Bu davaya yürüyenlere baktýlar hep hor
Cümlecek ýzdýraba düþeceðiz bu þekilde
Bizim üzerimizdeki kudret çok uyarsa da
Hatalardan dönmedikçe deðecek elbet kor.
Kimler ki gözyaþýndan demlenenle huzuru
Sapkýn þuurlarýnda bulduk sanýr, yanýlýr
Gelen gelenedir büyük felaketler yakýn
Ne baþ kalýr gövdede, ne el ne ayak yürür
Bir tek iyinin hatýrýna devran ayaktadýr.
Kimse þerrinden ötürü âbad olacaðýný
Yaptýklarý katý ve onursuz onca kýyýmlarý
Kendilerine alkýþ tutanlarla birlikte
Bir savruluþun içine girmezler mi
Bir kurtaracak da olmayacak biliriz
Her þeye raðmen biz rahmeti seçeniz.
Ne olursa olsun kalýcý deðiliz bu arzda
Belki bir kýþ, bahar, kim bilir ki yazda
Gidiþin seramonidir bu kaçýnýlamaz
Ýstesek de o eskilere gidilemez de geri
Kimseler bilmeseler de içten büyümeli
Görkemimiz bizden sonra da esmeli, esmeli
Küçük davalarýn öznesi olamayýz
Onca zorken hayat, nedir bu ihanet
Ariflik iþi bu, büyük insanlaradýr namzet.
Ýsteriz ki arttýkça artsýn þu özden
Mayamýzdan gelip bizi insan kýlan
Hayatý gerçek anlamýna taþýyacak
Alkýþý olmasa da yuhalanmayacak
Gönle ateþi deðil huzuru nakþedecek
Vicdanlarý tertemiz insanlarla belki de
Yarýnlar için yeni bir hayat yeþerecek.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.