Bizim köyün , en sevimli insaný
Köyü çok sever , köy can’ý cananý
Ýyi bilir köyde , o her bir yan’ý
--Dedim bizim bahcaya uðra Memiþ
--Ben varýrdým henüz , Memiþ gelmemmiþ
Çok sevimli çokta , aþýrý sempatik
Oldukca hýzlýydý , oldukca atik
Hiçte bilmez hile , hurda ve matik
--Çaðýrdým , çaykahveye gel Memiþ
--Ben varýrdým henüz , Memiþ gelmemiþ
Garibim yok gibi , ev’i hanesi
Amma göynü köy’ün , en þahanesi
Hiç bir þeye , olmazdý bahanesi
-Davet ederim , yemeðe gel Memiþ
-Ben varýrdým , daha Memiþ gelmemiþ
Bazen gidip , ilçemizede pazara
Memiþ varken , ne tad nede , haz ara
Orda ise , hep aynidir manzara
-Derdim sende , gel pazara gel Memiþ
-Beb varýrdým henüz , Memiþ gelmemiþ
Her gün köyü , þöyle çýkar bir tura
Yürüyerek yoldada , hep dura dura
Camiyede , gelirdi ara sýra
Dedim cumaya , inþallah gel Memiþ
Ben varýrdým henüz , gelmemiþ Meniþ
Köyümüzün , kesinlikle neþesi
O’nun ile köyün , her bir köþesi
Hiç bir þeyden , yokidi endiþesi
Can idi can iþte , can idi Mmemiþ
Vallahi o çiçek , Memiþ gül Memiþ---ÝYÝ OZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.