bu akþam
yere göðe sýðdýramadýðým sen yoksun
duygularýmýz yok
kinlerimiz, nefretlerimiz, aþklarýmýz, sevgilerimiz yok
hele hele göz yaþlarýmýz …
mevsimin güzelliðine aldanýp uçmayý unutmuþ bir kuþ gibi
kalmýþsam çaresiz
sonbahar akþamlarýnda esriyip dökülen yapraklar gibi
ben ýslak ýslak yaþamaya devam edeyim
yaðmursuz bir ýslaklýkta
dilimin ucunda biriktirdiðim bütün kelimeler
böyle alsýn intikamýný
düþsün yerlere
vurdukça rüzgar
dürtme içimdeki sancýlarý desem
anlar mýsýn ki
üstelik yeniden ve bir kez daha
ünlü bir oyuncunun
tek kiþilik performansýndan daha muhteþem
replikler sýralasam
aþk konusunda bugüne kadar yazýlmýþ en iyi tirattan
en romantik olanýndan bir kesit sunsam
aþkýn insafsýzlýðýyla baþlayan bir yakýnmayla
ve sonu mýþmýþ ile biten bunlar gibi
onlarca cümleyi ardý ardýna dizsem
anlar mýsýn ki
oysa
senin býraktýðýn yerde
senin seçtiðin bahçelerde yine varlar
o kýrmýzý güller
hiç olmazsa topraklarýnýn bilmem kaç kat altýnda
senin verdiðin sudan damlalar hala var
bilir misin
aklým baþýmda deðil diye baþlayan
sýrrýmýn ifþasý þarkýnýn sözlerini karaladýðým peçeteyi
küçücük kaðýtlara sakladýðým ahlarýmý
ajanda sayfalarýna gizlediðim gözyaþlarýmý
geceleri uykulardan kaçýp sýðýndýðým
içi özlem ve umut dolu saatleri
oysa
halim nicedir þimdi
ayný bütünün parçalarýndan birini teþkil ettiðimize dair
beni ikna etmeliydin
ya da eðer kendini bununla yükümlü görmedi isen
bu defa
benden baþka olduðunu
ispatlamaya çalýþmamalýydýn
ben senin en büyük þansýným
þimdi gel
beni cevapla
cevapla ki
ruhunun zaaflarýný bileyim
gözünün rengini
teninin kokusunu
ellerinin biçimini
gülerken yanaðýnda gamze belirip belirmediðini
cevapla ki
saçlarýný nasýl tarayýp
aynadaki hayalinden hoþnut olup olmadýðýný
olur ya
bir an ayna karþýsýnda kendi hayalin yerine
kocaman bir boþluk görmek korkusuna
kapýlýp kapýlmadýðýný
bileyim
bana birkaç kýrýk dökük sözcük lazým deðil
ben aþklarýn en þahanesini yaþadým
bana lazým olan sensin
bilmez misin
insana en acý veren kayýp
kalbindekidir
anlat bana
gülümsediðin yerde ruhunun kanatlandýðýný
bir sonbahar ikliminde soðuktan titrediðin geceyi
bakýþlarýnla beni kucaklarken
içinden meþum hatýralarýn ürpertisinin geçtiðini
ve hangi ürpertileri duyduðunu
benden baþka
benim dýþýmda kalanlarý
ya da
benden bir hafta sonrayý
belki bir günlüðünü
belki bir akþam yemeðini
benim için geldiðini
ah sevgilim
evlensek de evinin kadýný olsam deyiþini
o zamaný
vesaireyi…
peki ya benden
ya benden ne kaldý ki geriye
saçma sapan hikayeler
ucuz bir balýkçý lokantasýnýn içine hapsedilmiþ
o sabýk dönem
yarým kalan bir aþkýn tezi
ruhu olmayan
öyle iþte…
her sonbaharda sen varsýn
eylülün tam orta yerinde
elimde erguvan dalý
üstümde o parfüm kokusu
gecelerce toplamak için yýldýzlarý
ve yeni doðan her güneþi
ve her an görebilmek için seni
hiç kapanmamýþ gözlerimle
ve bitmemiþ hasret iþte
hayýr
ve bin kere hayýr
biz vardýk
biz yaþadýk
kanat açtýk fýrtýnalara
denizler dalgalandý
duruldu denizler
biz aðladýk
aþka da
ölüme de
kederi tanýdýk
nihayetinde varabildiðimiz yerler olduðunu zannettik
biz acý çektik
nice sular aktý
nicesi duruldu
bizi o ihtiyar çýnardan sorsunlar
bizi havuz baþýndaki salkým söðütten sorsunlar
kim bilir kaç akþam o suyun baþýnda oturduk
o suyun içinde aradýk
bizden öncekilerin gölgelerini
lakin bizden öncekiler
su kadar
taþ kadar
çýnar kadar
uzun ömürlü deðillerdi
redfer