SEN AĞLAMADIN
Tutuþtu derdimi yazdýðým kâðýt,
Kalem aðladý da sen aðlamadýn.
Duyaný kavurdu yaktýðým aðýt
Alem aðladý da sen aðlamadýn
Hep sordum kendime bende mi kusur
Ýki gözüm çeþme dizlerim nasýr
Sýr ortaðým oldu yattýðým hasýr
Elem aðladý da sen aðlamadýn
Sýtma tutar seni gördüðüm yerde
Görmesem ararým nerdedir nerde
Bilmem nasýl düþtüm böyle bir derde
Çilem aðladý da sen aðlamadým
Yoruldum peþinden hep koþa koþa
Aldýrmadým bir gün yaðmura yasa
Dolular doluydu koymadým boþa,
Selem agladý da sen aðlamadým
Göz yaþýmdan bostan oldu bahtiyar
Kavaðýn dalýndan salýndý hýyar
Turplar acýlaþtý yiyenler duyar
Kelem aðladý da sen aglamadýn..
Kul Hakký adýný her dem heceler,
Engini sel aldý kardýr yüceler
Figanýma þahit oldu geceler
Zulem aðladý da sen aðlamadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.