Kısa Hikaye

En son bir ayrýlýk, masalý duydum…
Esas oðlan kýza, söz veriyordu.
Kadýn kahvesinden, aldý bir yudum,
Nispet yapar gibi, poz veriyordu.

Adamýn huyunu, öðrenmiþ artýk,
Sözde yalanlardan, iðrenmiþ artýk,
Oðlan saf gibi, kýz biraz yýrtýk,
Saçlarýný öne, düz veriyordu.

Hey canlandý oðlan, acil desteðe,
Lafýn ortasýnda, girdi besteye,
Delikanlý yanýk, bile isteðe,
Bile bile kýza, koz veriyordu.

Garson! dedi oðlan, cüzdan yalýndý,
Kadýn kabalýðý, üstü alýndý,
Güzeldi birazda, sesi kalýndý,
Kadýn kibarlýktan, tiz veriyordu.

Bir çift kem gözün, deðdi nazarý,
Döndü üstlerine, meydan pazarý,
Garson zýlgýt yedi ,oðlan azarý,
Garsonda oðlana, bez veriyordu.

Hazýrlan hayatým, gidelim derken.
Oðlan Gitmeyelim, daha çok erken.
Övgüsüne mazhar, olmak isterken,
Yanlýþlýkla bazen, caz veriyordu.

Iþýklar loþ mavi, ortam þahane,
Gerisi tefaruk ,kahve bahane,
Oðlan sevdasýndan, deli divane,
Bu durum kadýna, haz veriyordu.

Kadýn kalktý birden, yürüdü gitti.
Ýki tatlý söze, eridi bitti,
Yüzü çok ketumdu, birazda ciddi,
Aba altýndan da, naz veriyordu

Saymýþtý kadýnýn, yudumlarýný,
Almak istiyordu, tadýmlarýný,
Bilerek büyüttü, adýmlarýný,
Durmadan kendine, hýz veriyordu.

Kahýroðlan derki ,bu aþkýn marþý,
Ýnlesin ortalýk, yýkýlsýn çarþý,
Boþ deðildi kadýn, oðlana karþý,
Aðýrdan oðlana, yüz veriyordu.


Sosyal Medyada Paylaşın: