"Kapı Seni Bekler

"Kapý Seni Bekler"
RumiMC

Neden gölgelerde kalýyorsun,
Güneþ adýný haykýrýrken?
Zincirlerin kendi ellerinle örüldü,
Oysa anahtar hep cebindeydi,
Unuttuðun düþlerin kadar eski,
Rüzgar onlarý fýsýldýyor sana,
Ruhun serbestçe nefes
alabileceði yerlere çaðýrýyor.

Gökyüzü karanlýk olsa da,
Yýldýzlar seni unutmamýþ,
Her biri bir umut fýsýldýyor,
Gölgelerle dans eden düþlerin peþinde.
Bir adým atsaydýn, belki görecektin,
Kalbinin derinliklerinde
yankýlanan o sesi,
Unuttuðun o eski þarkýyý.

Kapý geniþ, bekliyor,
Sessiz bir özgürlük daveti.
Ayaklarýn tereddüt ediyor,
Iþýðýn ötesinde ne
olduðunu bilmediðinden.
Ya tökezlersen? Ya düþersen?
Ama ya rüzgar seni daha yükseðe taþýrsa,
Her yara gücünün bir niþaný olursa?

Duyuyor musun rüzgarý?
Sessizce seni çaðýrýyor,
Henüz keþfedilmemiþ topraklara,
Ruhunun hiç ayak basmadýðý yerlere.
Ama sen bekliyorsun,
Kendi ellerinle ördüðün
kafesin anahtarý cebinde,
Dokunmak için tereddüt ediyorsun.
Belki de korkuyorsun,
Karanlýðýn ötesinde ne bulacaðýný
bilememenin verdiði o sessiz ürpertiyle.

Bulunduðun zindan taþ deðil,
Korkulardan örüldü.
Duvarlar her an yýkýlabilir,
Eðer ýþýða izin verirsen.
Ufuk seni çaðýrýyor,
Bir dost gibi sabýrlý ama ýsrarcý,
Kapý seni bekliyor,
Ve dünya seni keþfetmen için hazýr.

Korkunun seni baðladýðý
zincirler gerçek deðil,
Onlar yalnýzca zihninde
ördüðün duvarlar.
Adým at—
Ve her adýmda toprak seni kucaklayacak,
Çünkü birçoklarý yürüdü
bu yolda senden önce,
Her biri korkularýný geride býrakýp,
Özgürlüðe ulaþtý.


Adým at—
Bilinmeyenin enginliðine,
Aþk seni eski bir dost
gibi karþýlayacak,
Her nefes baþlamak için bir þans,
Her an bir özgürlük þarkýsý.
Çünkü sen gökyüzü için yaratýldýn,
Yeryüzü seni tutacak kadar büyük deðil.

Kapý geniþ açýk,
Ve sen anahtarsýn.
Artýk tutsak deðil,
Ama kaderinin yapýcýsý,
Ruhunun özgürlüðünün koruyucusu.
Adým at,
Ve dünya görsün
Sadece özgürlüðün getirdiði güzelliði,
Çünkü zindan hiç gerçek olmadý,
Ve kapý her zaman geniþti.

"Kapýlar ardýnda bekleyen gerçek,
yalnýzca
içindeki cesaretle açýlýr.
Her adýmýn,
seni kendine götüren bir yolculuktur."
"Kendini arayan,
aslýnda evrenin özünü arar.
Zindanlar yanýlsamadýr;
özgürlük,
ruhunun derinliklerinde gizlidir."

Mevlana

RumiMC
Sosyal Medyada Paylaşın: