bazen kendimi hatýrlýyorum Bin yýllýk uykudan uyanmýþ gibi Hayel perdeleri aralanýyor Çok uzak dünyalar görmüþ gibi.
Ama yok oluyor birden Ayrýlýp gidiyorlar benden Yeniden uykuya dalmam gerek Yoksa aklým baþýmdan silinecek
Varlýk ve yokluk iki düþman kardeþler Asla yanyana gelemezler Biri sinek kaydý, biri saç sakal aðarmýþ Birbirlerini hiç çekemezler.
Sevme, sevilme, beðenilme dürtüsü Kazanma , baþarý, yükselme isteði Egolarý zirve yapan ey insanlar Neden kopuyorsunuz kendinizden Hiçbir þey kurtulamaz yokluðun elinden.
Mustafa yaman 15 eylül 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.