Akşamın Ahengi
"Ruhum kimlere yandýn kime oldun müptelâ?
Sen sus ey gözyaþlarým bu aþk baþýna belâ"
Her sukûnet ardýndan yeni bir feryat baþlar
Bir parça karanlýða maðlup olan dünyada
Didiþmek þöyle dursun yapýlýr mý savaþlar?"
***
Sararken ufuklarý firkat yüklü elemler
Þehirler üzerinde bir el rengini demler
Farkeder insanoðlu güneþin ölümünü
Bir veda edemeden kaybolup giden günü
Sarýlýr naif eller yavaþ yavaþ daðlara
Ruhum þimdi meftûndur teklifsiz akþamlara
Yollar yorgun, su bitkin ,deniz baðrýnda uyur
Kapýmdan süzülerek içeri gelde buyur
Bu karanlýkta huzur bu karaltýda dua
Yýldýzlar þöyle dursun arþ döksün sana þua
Saçlarým kadar derdi akýtarak aleve
Sana sýðýnýyorum kölenim seve seve
Tarifsiz o rengine bedenimi kat gitsin
Ruhumu döþek eyle penceremde yat gitsin
Yetiþir rýhtýmlarýn kimsesiz taþý olsam
Selvi boylu çamlarýn dalý sýrdaþý olsam
Çekerek ciðerime çiçeklerden kokuyu
Ölümsüzlük yurdundan akþam adlý dokuyu.
Serhat Aygun Tüfekçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
arslan gazioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.