Hüzünlendim dün yine,yaþamýn hiç zevki yok
Kuþlar bile ötmüyor,mevsim artýk sonbahar.
Görünmüyor yýldýzlar mehtabýn da þavký yok
Garip gönlüm periþan,hicran ateþi sarar
Dalgalar çok kabardý, kýyýlara vuruyor.
Kanadý kýrýk martý seni benden soruyor
Balýkçý tekneleri,hep yerinde duruyor
bahçe sararýp solmu,bülbül gülünü arar
Parklar bomboþ ve ýssýz artýk kimse gelmiyor
Sokak þarkýcýlarý sazlarýný çalmýyor
Ýnsanlar çok karamsar, hiç yüzlefi gülmüyor.
Gözlerim uzaklarda eski günlere dalar
Köpeklerin sesleri, dalgalarla yarýþýr .
Uðultusu rüzgarýn, karanlýða karýþýr.
Yanký yapar daðlara,uzaklara eriþir.
Rüzgarlarla selamým,Ýnþsalah sana uðrar
Dertleþecek kimse yok,kabuðuna çekilmiþ.
Tarlalarda buðday yok,yeþil yonca ekilmiþ.
Yeþil alan kalmadý,ormanýmýz yakýlmýþ.
Düþündükçe bunlarý,bana derinden koyar.
Gazel olmuþ yapraklar,dansediyor yollarda.
Kuþlar yuva yapmýyor çýplak olan dallarda.
Gözyaþýmý dindirdim, kurduðum hayallerde
Acýlarla kavurdu bu seneki sonbahar
Ülkü Ahýska
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.