Sana aþkýmý verdim hiç oralý olmadýn Ben peþinde koþtum hep sen gönlüme dolmadýn Karþýna çýktýðýmda selamýmý almadýn Gizli sevda gibiydim kalpten sezildim sensiz.
Dürdük onca defteri direndik acýlara Elde ne varsa verdik tüm kardeþ bacýlara Candan yarenlik ettik bütün duacýlara Kara kaplý deftere bir bir yazýldým sensiz.
Eyvallahým olmadý bunca elem kedere Allah’tan geldi diye boyun eðdim kadere Yaþamýn gergefi hep çetin bir müsadere Kimsenin bilmediði sýrdým çözüldüm sensiz.
Bu sevdaya düþeli gündüz gece unuttum Seviyor mu diyerek þarkýlardan fal tuttum Güneþi ve yýldýzý hep koynumda uyuttum Karanlýkta ýþýyan aydým süzüldüm sensiz.
Leyla oldum savruldum yüreðim kuru yaprak Belli bundan kaçýþ yok son durak kara toprak Kurudu gönül baðým her köþe sanki kurak Bu yaþam koþusunda ne çok üzüldüm sensiz.
Leyla Ýnan (Ýstanbul - 22.07.2024 - 22.56) Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.