SEVGİ VE HÜZÜN
Yitip giderken bir günün ardýnda
Nasýl da sancýlarý sarmalar ruhu
Kurtulmanýn yok ihtimali, ümit vermez
Akýl erimden uzak, beklenendir yaz
Gelmezse bahar, biliriz o da gelmez.
Bir küçük müjdenin ardýna saklanmýþ
Daha beklerken açsýn diye çiçek çiçek
Yarýnlar sanki doðmadan daha þafak
Nedendir ki þu ufku alabildiðine de
Geceyi çaðrýþtýran bulutlar kaplamýþ.
Oysa bir adým gidebilsek öne, bir adým
Baþkaca bakacaðýz eminim yere, göðe
Bambaþka uyandýracak hissitayý fecirde
Ýçi de dýþý da ýsýstýrken doðan güneþ.
Neyimiz var ki ümitten baþka,
Onun dýþýnda say say cümlesi boþa
O ümitlerden demlensin istenmez mi
Bir busecik gülüþün verdiði haz
Ve onunla çekilir olmaz mý onca naz.
Ne þiirlerin dili kifayet edebilir tasvire
Ne usta fýrçalarýn renk cümbüþü yeter
Sevgiye giden yolun kapýlarý mühürdeyse
Ýstersen tüm cihanýn ol sahibi, neyine.
Hayatýn enlerinden býktýk, yeter artýk
Esti de hýþýmla rüzgâr, kesildik yerden
Ne zeminde ne zamanda yok gibiyiz
Bir de mazimiz olmasa, ne olurdu halimiz.
Bir bak ki yapraða, çiçeðe nasýl da döner güne
Bulur onda caný, uzar da uzar dikine
Hele deðmesin o ýþýðý güneþin, bitimdir bu
Belki de kaldýrmalýdýr bizde de perdeleri
Baþlamak için yeniden, tam da bu vurgu.
Binbir hevesle koþturur bizleri yeniden
Kalkmalýyýz ayaða beklemeksizin þimdi
Kaçmasýn sakýn elden, son fasýldayýz
Henüz yürürken ayaklar, kaçmasýn tren.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.