Acaba, Ýnsan! Görmeden sevebilir mi? Sesine, hayran olabilir mi? Kokusunu alabilir mi? Evet, duygularý halis, içi temiz ise, sever... Hem de, ölümüne... Yürekten! Karþýlýksýz ve katýksýz sever! Yemez, içmez! Onu düþünmeden edemez! Hem de Körkütük gibi... Yanýn da can olur.. Her daim, canan olur.. Sofrasýn da aþ olur... Yanýn da, yoldaþ... Ömrüne, güneþ olur... Yüreðini ýsýtýr... Gece olur saraýp, sarmalar... Düþ olur uykularýna! Nefes olur hayatýna! Gece, gündüz yanýnda köle olur. Dua olur... Saðlýðýna! Kelam olur... Duygularýna! Þarký olur... Diline! Hayran olur... Bakýþlarýna! Dokunmasa da elleri ellerine.. Yüreðine dokunur, tertemiz bakýþlarý!. Bazen Kýskanýr... Esen yelden, uçan kuþtan! Ne yapacaðýný bilemez! Hep, sitemkar olur! Ama, aþk Ýle.. Þefkatle, bekler... Gözlerindeki derinliðe, girmeden! Yaslayamasa da baþýný omzuna... Seni hep kalbin de hisseder... Kimselere söyleyemez... Duygularýný anlatamaz... Sana açýlamaz! Sevgisini ve seni içine hapseder! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.