HİCRET
Gidiyordu müminler, hicret emri gelince
Aþtýlar uzun çöller , hem gündüz hem gece
Bu yolculuk onlara, bir seyahat gibiydi
Çekilen meþakkat ,neþe ,sürurdu sanki
Yýllardýr aþk oduna yanan , aþýkmýþcasýna
Aþýyorlardý uzun çölleri ,maþuka kavuþurcasýna
Öyleydi elbet ,koþtular gerçeði bulmak için
Terkediyorlardý her þeylerini ,bir tek olan hak için
Acýkmýþ midelerle, bitap düþüp gidiyor
Bu haldeyken bile ,hakký tesbih ediyor
Ýnanmýþlardý onlar,rahmetin zahmetle olduðuna
Hakkýn rýzasýnýna ancak ,bu yolla kavuþulduðuna
Hicret :hak için göçmek, hak için koþmaktý
Anlamýþtý sahabe onlarda bunu yaptý
Peygambere inanýp buyruðuna uydular
Her þeyden vazgeçerek, bu yola koyuldular
Böylelikle baþladý , ehli iman, ehli küfür davasý
Medine olmuþtu artýk, Ýslamýn tek kalesi
O kalenin burcundan, fezâya yayýlan ses
Haykýrýyordu þunu, Allah’a inanýn yâ eyyühennâs
Hem taarruz ettiler, hem ettiler müdafa
Bu imanla baþladý ,mücâhidler cihada
O coþkun sel önünde þaþýrmýþtý kâmeler
Bozulup acze düþüyor ,oluyorlardý heder
Onlar aþýktý ölmeye, hem hak için öldürmeye
Sabýrsýzlanýyorlardý , cemâlullâhý görmeye
Bu imanla çýkýyor , mücâhitler sefere
Ne anlasýn bu iman ,bu azimden kefere
Bu safhaya gelinceye dek çok çekti ashab
Kimse tutmadý ellerinden ne yazýk heyhât !
Düþe kalka vardýlar hedef ve gâyelerine
Göçtüler bu diyardan ,ebedi alemlerine
Geride bizler kaldýk , artýk bizimdir bu dava .
Sahip çýkmazsak eðer , þefaat etmez bizlere ,ol Habibi Kibriya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.