MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YORGUN



Koþturduk hayatýn hengamesinde
Hancý yorgun, yolcu yorgun, yol yorgun.
Sýkýldýk hep keder mengenesinde
Dizler yorgun, ayak yorgun, kol yorgun.

Gönülde bahçesi tarumar olan
Her tarafý ayrýk otlarla dolan
Çiçeði açmadan goncasý solan
Diken yorgun, yaprak yorgun, gül yorgun.

Muhabbet ehlini dosta götüren
Hasretleri çýðra yoldur bitiren
Gurbetten sýlaya selam getiren
Bulut yorgun, rüzgar yorgun, yel yorgun.

Aþktýr sevenleri çöllere salan
Hüzünlü anýdýr mazide kalan
Gönül ýzdýrabý nameler çalan
Aþýk yorgun, mýzrap yorgun, tel yorgun.

Yorulmayý bilmez yola çýkmayan
Bal bulmaz çiçekte öze akmayan
Dolaþarak bin bir çiçek býkmayan
Arý yorgun, petek yorgun, bal yorgun.

Hasret ateþidir yürek daðlayan
Sevgilere bütün yolu baðlayan
Damardaki kan misali çaðlayan
Irmak yorgun, dere yorgun, sel yorgun.

Aþkýn sancýsýdýr kalplere vuran
Bir manalý bakýþ yürek kavuran
Sevda yangýnýnda hasat savuran
Ateþ yorgun, közü yorgun, kül yorgun.

Has bahçeye sevgi olsun ekilen
Zorluklara göðüs geren dikilen
Zamanlara yenik düþüp bükülen
Yürek yorgun, bilek yorgun, bel yorgun.

Boþ ver vefasýzý her zaman anma
Figaný bununla son bulur sanma
Diyeceði daha çok söz var amma
Zihin yorgun, aðýz yorgun, dil yorgun.
Kalem yorgun, kaðýt yorgun, el yorgun.

A. Kadir YALDIZKAYA





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.