NEYLEYIM
Gurbet elde hasta dustum agliyom
goz yaslarim sel’e dondu neyleyim
bende her gun yuregimi dagliyom
omrum iste yel’e dondu neyleyim
atasim yandida duman’im tuttu
adeta dam’imda baykuslar ottu
her sey’im kaybeldu tukendi gitti
sinem yandi kul’e domdu neyleyim
dolandim gurbet’i ben diyar diyar
cocukken gelmistim oldum ihtiyar
olamadim burda bende bahtiyar
solan cicek gul’e dondum neyleyim
her gun aci hergun cile her gun dert
bu gurbetin her bir yer’i serttir sert
ustelikte gurbet namerttir namert
kavrulan bir col’e dondum neyleyim
bu gurbet her zaman hep beni sinar
dost zannetklerim bak beni kinar
kurudu caylarim kurudu pinar
susuz kalan gol’e dondum neyleyim
bu garip nihadin acisi dinmez
kotu kaderide sirtindan inmez
gurbet guclu benden karsimda sinmez
bir lal olmus dil’e dondum neyleyim --ÝYÝ OZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.