yaralý ceylan yaþanmýþ bir ruya bu þiir deðil ben nereye yazacaðýmý bilmediðim için burayý kullanýyorum tam amen hagerçekleþti çünku 1995yýlýnda hangi ayýnda hangi gece hatýrlamýyorum .gördüðümbir ruyaidi.ben bir hastahane bahçesinde 121nolu oda arýyormuþumü bütün levhalarý okudum bulamadým odayý sonra yengemle birlikte yemyeþil bir tepeye gittik orada bir kalabalýk erkekli kadýnlý guruplardý benise yüksek bir çeþme taþý üzerinde yengemlerin üstünden ileriye bakýyorum.orada biraðaç dibinde sarý bir kedi oturuyor yeþil gözleri ile bana bakýyordu.sonra uyandýmruyamý oðlum mehmetle paylaþtým.ama bir yorum yapamadýk ....taki11-11-1997ye kadarbu tarihten8gün geçtijandarmad an astsubay ve askerler geldiler bize bir takým kaðýtlar imzalatmak ve taziyelerini sunmak için .ve bize busene o kadar çok þehit oldu dediler memet121inciþehitimiz dedilerve o anda benim ruyam þimþek gibi çaktý ben oruyayý13-11-1997deaynen yaþamýþtým çünkü ogün oðlumu pýnarbaýþý þehitliðine defnetmiþtik.ben hemen oðlumun yanýna gitmek istedim orada bir aðaç varmýydý acaba diye merak ettim çünkü ogün orada ne var ne yok hiç farkýnda deðildim çünkü oðlum þehitti ....ogünden sonra annem bana bu adý taktý yaralý ceylaným diyordu bana.neyazýkki annemide26-10-2003te kaybettim ikisininde mekanlarý cennet olsun .ben hala yaþamaya çalýþýyorum geride kalan çiçeklerimle. hepsi gerçektir inanýn sizlerle paylaþmak istedim okadar þehit annesi mehmet söylemez
Sosyal Medyada Paylaşın:
muserref soylemez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.