Hayýrlý evladý Toprak Ana’nýn. Nicedir býkmýþtým suskun kalmaktan, Belki de duymaktan Alttakilerin ah-u zârýný... Önce þu bilinsin ki; En az hayvanlar kadar, Hatta Ademoðlundan fazla Alacaðý var, Cümle nebatýn, Haþeratýn, Her bahar Toprak anadan.
Ben,haþerat,Karýnca Hissemize kâniyiz, Anam da bizden razý...
Ben Çimen, Üzerimde çiylerle suvardým börtüleri Kollarýmý açarak pay ettim ýþýðýmý, Altýmda setrettiðim karýnca katarýna * Biz topumuz baharý özledikçe yýlda bir; Önce binimiz ölür, sonra doðar binimiz. Ölüler, dirilerle bir araya gelince, Yakar kendini özlemle doðmuþ olan binimiz Özlemimiz har’lanýr, Harlanýnca ,korlanýr, Korlanýp toparlanýr Göðe fýþkýrýr özlemi o beklenen baharýn.
Ýlkin gökte harelenir yanarak, Yedi göðe yedi kat bu özlem pay edilir, Rücu edip inince yeniden yer yüzüne, Kýyama durur daðlar, Ben rükûda kalýrým. Çünkü Anam der ki hep, kibir þahý günahýn.
Özlemi de yorunca bu iniþli seyahat, Sanki doðum sancýsýnýn hemen ardýndan yani, Karlar erir keyfinden, o an doyarým suya Bu kortopunu en son anam alýr koynuna Sonra üç kez ardarda , Adýný fýsýldayýp, Deðiþtirir adýný;
"Yakýþýna bakarak özlem diyemem sana, Can verildi uðrunda sen de can ver düþerek, Artýk adýn Cemredir müjde diye bahara"
Dengi Naz Ýstanbul/ 1.8.2024 19:25:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Dengî Naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.