BİTMEYEN DAVA

Kýrk yaþýna erince ol Muhammed ül emin
Çok düþünceliydi beþeriyeti aydýnlatacak gün
Hiç sevmezdi putlarý pekde ederdi nefret
Nasýl tapýyordu insanlar ,bunlara hayret

Þuursuz insanlarý düþündü hayli zaman
Düþündükçe yüreði sýzlýyordu durmadan
Mutsuz, endiþeli ,bir türlü rahat edemiyordu
Sefihlerden ayrýlýp çöllere, vadilere iniyordu

Tek baþýna geziyor, içini döküyor dað taþa
Onlarla konuþuyor hep onlarla baþbaþa
Ruhu daralýyordu þirk ehlini gördükçe
Bu nasýl iman yâ Rab þaþýrmýþlardý iyice

Bu hal böyle gitmez ne olacak ey hâk
Sabilerin feryadý katýna yükseliyor fersah fersak
Çýðlýklarý duyuyorsun ne olacak bu durum
Bunaldým artýk sýkýyor beni ,evim, ocaðým yurdum

Günlerden Kadir gecesi, Cebeli nurdaki maðrayý hirada
Çevrede nur, kalbinde korku hâli belirmiþti orada
Bedenini sýkan bir güç ,oku diyordu ona
Ben okuma bilmem ne okuyayým sana

Ayný soru karþýlýklý üç defa tekerrür etti
Cebrail:oku yaratan Rabbinin adýyla haydi
Okudu cihan güneþi haktan inen o nuru
Anlamýþtý Mevlanýn, o müthiþ buyruðunu

Oku emrine muhatap olmak öyle aðýrdý ki
Bu hitap karþýsýnda, ürperdi ,titredi korkmuþtu sanki

Bu haleti ruhyeyle döndü, ol Nebi hânei seadetine
Uzanýp dinlendi , biraz geldi kendine

Kalkýnca yaþadýklarýný anlattý, Haticetül kübraya
Terettütsüz inandý hâtemül enbiyaya
Böylelikle baþladý davayý mukaddesât
Çabuk zevâle uðradý, hubel ,uzza ,lât menât

Fermaný ilâhiydi bu, bâtýl sona erecek
Dünya durdukça, asla ! bu dava bitmeyecek .






Sosyal Medyada Paylaşın: