Kaç mevsim sensiz geçti. Bu kaçýncý bahar nerde kaldý geçen yanlýz umutlar ve sineye çekilen yanlýzlýk öyküm. Yüreðime sanki kilit vurulmuþ içinde sen mapusluk. Ne zaman bitecek bu hasret ne zaman bitecek bu özlem.
Bir sonbahar yapraðýna benziyor benzin soluyor hesapsýzca. Yollarýnda kayboldu yýllarýn öyküsü. Ve karanlýða gömülen naçiz bedenim. Býrak artýk git diyor yalan dünyanýn þehvetini.
Býrak ayazýnda koksun sabahýn buram buram. Karanlýða esir olmuþ aydýnlýk günlerim. Ve pencereme konan vefasýz sümbülün umutsuz bakýþý. Birgün daha geçti ömrümün sükutunda hazin yanlýzlýðým.
Süzülüyor benzimde adýný koyamadýðým amansýz gözyaþým. Yorgun bedenim, acýmasýz gecem ve yasta olan tükenmiþ gündüzüm. Ve geceye bir nokta koyan yorgun ömrüm. Gençliðine veda etmiþ gül kokulu bedenine hasret.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan inci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.