Kopuş

Bir ýþýltýya döndü ölüm
Hayatýn karanlýk tarlasýnda
El uzatýp biçtiðim
Sessiz bir davete döndü

Sevdamsa orada
Ardýnda esrik buðunun
Bir parça gökle ayakta duran
Yenik bir gýpta

Seni yazdým serin camlara
Bir güle deðerken eðildiðini
Bir çocukla çocuk olduðunu
Hatýralar çizdim söndü

Baðýþla beni ey vazgeçtiðim
Saçaklardaki serçeler kadar
Arzum yok yaþamaya
Bütün yollar manidar

Bir ýþýltýya döndü ölüm ve
Hayat bir kanlý bilmece
Aðlar durur içerim sorma
Neresinden ne desem ýska





















Sosyal Medyada Paylaşın: