Eylülsüz

Eylülsüz gelmiþse denizlere sonbahar.

Sahil, sahil gezer; seni arar hasretle,

Aþk sarhoþu içimdeki çýlgýn dalgalar.

Zor gelir yüreðime,

Açýklarda seni aramak,

Aðýr aðýr sensizliðe alýþmak.

Dönerim birumut kendi sýðýnaðýma.

Güneþ batýnca ufukta,

Sahile vurup durur acýmasýz dalgalar.

Umutlar bitince gelecekte,

Kalbimi kanatýp durur dayanýlmaz sancýlar.

Eylülsüz gelmiþse yapraklara sonbahar.

Diyar, diyar gezer,

Seni arar yüreðimdeki ilkbahar.

Yönsüz bir rüzgar eser,

Alýp beni imkansýzlýða sürükler;

Amaçsýz, hissiz þarkýlarýna baþlar,

Ateþlerde köz olan flu kalbim.

Kimsesiz, kimliksiz daðýnýk kelimeler,

Notalar çýldýrmýþ gibi akýp gitmek isterler.

Engel olur akýþa,

Amacýndan kopmuþ aþksýz dizeler.

Cahit Fýkýrkoca,
14.09.2024, Ankara







Sosyal Medyada Paylaşın: