Sustu Gönül Sazım

Sustu gönül sazým ses vermez oldu
Hoyrat esti rüzgar kýrdý dallarým
Bülbüller uðramaz kargalar doldu
Bahçeler tarumar soldu güllerim

Boynu bükük çekip gitmek olur mu?
Gönülden sevmeyen dostluk bulur mu?
Senden baþkasýný gözüm görür mü?
Tutmadýn boþlukta kaldý ellerim

Beddua edemem kimseye dilden
Merhamet beklenmez vefasýz kuldan
Düþürmem sazýmý yine de elden
Düzen tutmaz oldu paslý tellerim

Türküler söylerdim sazýmla çalýp
Söylerken yürekten hayale dalýp
Gözlerim yollarda merakta kalýp
Bekleyen ben idim demez dillerim

Uzaktan seyredip garip halini
Sanma ki susturdun gönül dilini
Faruk’um harmana serdim ekini
Savrulmaz yýðýným esmez yellerim

Faruk Tezel
14.09.2024


Sosyal Medyada Paylaşın: