Kapanmayan Y'ara

bir kelebeðin kanatlarýna dokunmak gibiydi
seni sevmek
ve karanfillerin kýrmýzýsýnda yanmak
kor ateþlere inat





senin þehrine yaðmurlar yaðar
yýkýlýr bakýþlarýmdaki çocuðun kumdan kelimeleri
darýlýr dalýna, yere düþen son yaprak
incecik bir sýzýyý yudumlar
vaktine geç kalmýþ mevsimlerin
güz hikayeleri


gözlerin girer güneþle arama
sonsuz bir bekleyiþtir zamanda adýmlanan

tenhadýr kaderine sokaklar
telaþý yoktur göçmen kuþlarýn
yürüdüðüm yollarda sen çiçekleri açar
adýnýn harfleri taç olur
rengarenk kelebekler uçuþur saç tellerimde


ah nar-ý Aþk
kaçtýkta kovalayan
üþüdükçe yakan
uzadýkça kýsalan

Islak þarkýlarýn
dünden kalma naðmeleridir
bir akþam üstü ansýzýn can yakan


senin þehrine aþk yaðar
sözlerin girer dudaklarýmla arama
ateþtir kelimelerin tutunduðu kalemler
þiir olur yazýlýrsýn kaðýtlara
sen düþlü gecelere
indirir kirpiklerini Ýstanbul
kabýna sýðmaz gölgesiz hiçbir gece
kalbinden vurulur dolunay


bir yerlere sen yaðar
gökkuþaðý doðar içimdeki þehre
bütün tuvallere esmerliðin resmedilir
kýrmýzýdýr aþklarýn rengi
evrendeki sesler ismini fýsýldar

ay doðar gözlerime
karanlýða meydan okur yýldýzlar
Ýklimler koynunda saklar
sen diye baþlayan metruk notalarý

kederim aynalarýn maðrur çehresinde
aþktan izler ararken
kelimeler kifayetsiz
cümleler yetersiz
sen ruhumun penceresinden
gönlüme sýzýp
dilime düþersin dua niyetine


bir yerlerde biz yaðar
sen uzaklarda dilek tutarsýn
benim ellerimde kýrmýzý bir gül açar



Meryem Ayan
Sosyal Medyada Paylaşın: