ZÜLÜM DÜZENİ

Ben hayaller uðruna bir yol kazarken
Yalan yaþayýþa at süren sensin.
Ben doðru sözleri baþa yazarken,
Gönül defterimi hep düren sensin

Topraðýn, gözlerden dileði birken
Sýcak bakýþýmdan karlar erirken,
Göz yaþým baðlara umut verirken
Deli dolu yaðýp öldüren sensin.

Topraðýmla içten içe var baðým,
Ona yakýn sana neden uzaðým ?
Ne bir kapaným var nede tuzaðým,
Kamuyu üstüme güldüren sensin.

Söylerim,yazarým alamam verim.
Yýllarým mý tutsak rehinmi yerim
Bir bereket çaðýna varmak isterim.
Bu zülüm devrini sürdüren sensin.

Yahu sen Anasýn Babasýn devletsin
Býrakta seni evlat misali sevsin
Vatanýnda kendini özgür hissetsin
Köle düzenini kurduran sensin.

Bunca iþkencene dost diye kansam
Gündüzün kavrulup o gece yansam
Bir hasýr üstüne biraz uzansam,
Daha tan doðmadan dürdüren sensin.

Faiz,Borsa,Vergi,Zamla Millet inlesin
Bir de fakir ekmeði bölüp mü yesin ?
Ey adil devlet yirmi yýldýr neredesin
Bu Sömürü modelini Uyduran sensin.
Sosyal Medyada Paylaşın: