çocuk sesleri duyuyorum

göklerin uçsuz bucaksýz renginden beslenen
çocuk sesleri duyuyorum
seslenebilseydim
bir iþitenim olurdu belki
geri dönün derdim
geri dönün çocuklar
belki gelirlerdi

bilinsin istedim
suskun zamanlarýmýzýn teselli kaynaðý
asuman kederli
avuç içlerinin sýcak kucaðýna düþmüþ dualarla
semaya açýlý
bir uçurum çiçeði gibi
gazzenin eteðine serpilmiþ yüreðimiz

hiçbir yerde yaþanmayan korkularý olmazdý belki
sabilerden geride kalmýþ ne varsa
böylesine içini çekmezdi
soðuk olmazdý böylesine
üþümezdim bu kadar
nefes alýrdým
baþýmý dizlerinin üstüne koyardým

çünkü orada bir yerde bekliyor
canlarým bekliyor
kendi kederinde susanlar
yine arkasý dönük bekliyor
ben bekliyorum

zaman parçalanarak daðýlsýn istersin
her bir parçasý
umutla beklediðin haberler getirsin
ve vakit orada dursun istersin
bazen tarumar olmuþ sokaklarýn
yerini iniltilere býraktýðýna þahit olursun

yýkýntýlar arasýndan elleriyle ulaþmaya koyulan çaresizler
hiç de az deðildir
bir baþka þiddetli patlama eþlik eder onlara bazen
hesaplý hesapsýz katliamlar bir fýrtýna hýzýyla
gazze topraklarýnda yer deðiþtirir durur
sessizken ve suskunken
beklerken ve unutamazken
kanarken yaralarýmýz hatta boðazýmýz sýkýlmýþken

hiç de þaþýrtýcý olmayan bu gaddarlýk
kandan beslenen bu zalim güruh
tüm dünyayý zapt etmiþ
ele geçirmiþ gibi
nefesleri ölüm kokar

Allah’ýn elçilerine ihanet edenler
bir kýsmýný yalan sayýp bir kýsmýný öldürenler bunlar
dillerini eðerek, bükerek ve dine saldýrarak
peygambere karþý
iþittik ve karþý geldik diyenler bunlar
Allah’ýn eli baðlýdýr, diyen lanet olasýcalar
Allah’ýn sözünü dinlemeyen ve haddi aþan kahrolasýcýlar
kendilerine zillet damgasý vurulmuþ olanlar bunlar
insan ruhunu yaralayan
kalbini kanatanlar bunlar

mescid-i aksanýn aziz ruhuna ihanet eden
onu yakan
mahzun ve tutsak hale getirenler bunlar
bunlar iþte yüreklerimizi yangýn yerine çevirenler
gözlerimize cam kýrýntýlarý serpiþtirenler
unutulmasýn istedim
gök kapýlarý açýlsa da
akan aydýnlýk yüzümüze baksa
mahmur yanýyla içimizi ýsýtsa ne olur

kalleþ siyonist
dört bin yýllýk buruþmuþ ve kokmuþ elleriyle
katlediyor çocuklarý üzüm bahçelerinde
zeytin ve incir tarlalarýnda
portakal aðaçlarýnda asýp duruyorlar
iri gözlü erkek çocuklarýný
ve iri gözlü kýz çocuklarýný

çocuklar bir sonbahar yapraðý gibi kopup gidiyor hayattan
ezip geçiyor silahlý arabalar bedenleri
unutamýyorum.
göz bebekleri büyümüþ ihtiyar kadýnlarý unutamýyorum
dünyaya küsen yavrucaklarý
çaresiz körpe kuzularý unutamýyorum

mahalleler, sokaklar, caddeler toplu mezar yeri
renksiz ve büyük
aðýrbaþlý haykýrýþlarla hýrçýnlýklar salýyorum
kýrk bahar görse yeþermeyecek topraða

duyulsun istedim
terk ettim tüm tedirgin ve çarpýntýlý vakitleri
göðün yüceliðine yuvalanmýþ cümlelerle bir hicret gönüllüsüyüm
ciðerimiz sönsün
acýsýz yanýmýz olsun istedim
gazzenin gözyaþlarýnda cennet kokulu bir bebek gördüm
göðsünde koca bir çýnarla uyuyordu
bilinsin istedim

ey selahattinin memleketi
portakal aðaçlarý senin
mavi senin
zeytin gözlü çocuklar senin
bize paslanmýþ acý düþtü

redfer

Sosyal Medyada Paylaşın: