Evet!! Dünya dikendi iynesini tenden çekemedik kalbe düþen sýkýntýlara kimseyi ortak etmedik. kapandý düþünceler yalnýzlýk zulüm görenlerinmiþ oysa biz bilemedik ne doyasýya güldük ne aðlamayý becerebildik, evet dünya dikendi arka bahçeþine girdik, akraba görünümlülere yenildik iyi olduk iyiliðe yenildik son nefeste ah çeken çoçuklarýn gözyaþýný göremedik. Ana feryadý özüne dönmüyor sahte bakýþlarý sahte gözyaþlarýný biz seçemedik. Yalan peynir ekmektir oysa, kameraman çektikçe aðýtlar göstermelik oluyor, içte yatan düzenbazlýðý fark edemedik. Dalýnda kirazdýn sen... usulca oynayan heyecaný dünyayý sarmalayan gülücük kokan amber kokularýydýn; niye incittiler ki seni pabuçlarýn kirlendiði için mi? tertemiz kalbin hayalleri olduðu için mi? yada okula gideceðin için mi? tarisiz bedduar içindeyim Ey yaradan vicdamýz gitti insanlýðýmýzda çöl ateþlerinde kavrulsaydým da bugünleri görmeseydim, dünya’ya rahmet kýrmýzý gül bahþetmiþtin gitti gideli nefsin dikeni iynesi gömüldükçe gömülüyor insanlýk her an her gün ölüyor.
Narin Bebeðe... Rahmetle. Ýbrahim KANDAMAR 10.09.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.