Ah! Ýki gözüm, sevinçle gülen yüzüm, Bülbül gibi þakýyan dilim, Huzur veren iç sesim, bitmeyen nefesim, Ah! Yerinde duramayan kýpýr kýpýr eden onsekizlik kalbim, Benim en deðerli vefalý sahiplerim, Beni bir çýrpýda neden terkettiniz?
Sonra ansýzýn sen çýkageldin, Hoþgeldin, gönlüme þeref verdin, Ne zaman seni düþünsem, Kokun siner üstüme baþýma, Elime, ayaðýma, baþýmý koyduðum yastýðýma, Kokun siner sevdiðim bizim buralara, Daðlara, taþlara, ovalara, ýhlamur aðaçlarýna, Kiraz dallarýna, asma yapraklarýna, Uçan kuþlarýn kanatlarýna, Þarýl þarýl akan derelerin sularýna, Ayak bastýðým topraklara...
Sonra bir görünüp, aniden kayboldun, Nedensiz, sorgusuz, sualsiz neden gittin diye sormayacaðým, Haklý sebeplerin vardý, Yalancý baharda açan çiçekler gibi, Kýsa sürdü, daha fazla yaþayamazdý ki aþkýmýz...
Her bir þeyin acýsý zamanla geçip unutuluyor da, Þu namussuz hasretin yok mu, adamý sersefil, periþan ediyor, Ah! Ýçimdeki sýzým, yokluðuna kement baðladým, Kördüðüm attým kalbimin ucundan saçlarýna, Yine yaktýn ciðerimi kör olmayasýca, Neden çok geç kaldýn sevdiðim?
Buðulu gözlerime hüznü bulaþtýrdýn da gittin, Ýçime kor ateþleri býraktýn da gittin, Kalbime sanki bir býçak sokmuþlar, Her tarafým oyuk oyuk, kýrýk dökük, Dalýmda onca yük, çoktan kapanmýþ yolum, Sol yanýma ateþleri attýn da gittin.
Þimdi saçlarýný bir güzel yolmak var dý da, Yapamam, yine acýsý bana kalacak, Farzet ki gördüðüm bir seraptý, Acýlarýmý uç uca ekledin de gittin...
Ne zaman aklýmdan geçsen kalbime giriyorsun, Kaç oldu bu tesadüfler, kastýn mý var bana, Hep beni mi seçiyorsun? Bit pazarýna nur yaðdý da, Keþke gönlüme de yaðsaydýn sevdiðim.
Sayamadým, bir tebessümün kaç iklim, kaç bahar eder, Seni sevmeye bir ömür yetmez, bir tek onu biliyorum, Kendimi de, kalemimi de kandýrabilirim belki ama, Senden sonra ölür kalbim, yazmaz baþkasýna sevdiðim.
Kovulursam buralardan, yurdum bellediðim sende kalýrým, Sana kalýrým, sevginle kalýrým, hiç üzülmem o zaman, Teselliyi kulaðýmda kalan tatlý sesinde bulurum, Huzuru hayalinde bulurum, ellerinde bulurum, Yine birlikte uyuruz, güzel rüyalar da görürüz deðil mi?
Ah! Keþke bir de þu hain zamaný yenebilseydim de sana yetiþebilseydim, Belki çatlamýþ dudaklarýma merhem de olurdun deðil mi? Daha fazla aðlatma beni, gözyaþlarým kurudu, Ya tut ellerimden býrakma, Ya da bir daha görünme bana, ebediyen sustur!
Vecdi Murat SOYDAN 13 Eylül 2024, Isparta Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.