SON YALVARIŞ**

Her yaprak bir veda, her rüzgar bir hüzün,
gönlüm daðýlýr Kaf Daðý’nda,
uçurumlar derin, vadiler sessiz,
aklým sürgünde, Fizan’da kaybolmuþ,
tutunacak bir dal bulamam,
her adýmda biraz daha uzaklaþýrým kendimden,
damgalanmýþým suçlu diye,
mizanýn terazisinde, aðýr basan gölgem.

Nâr’ýnda piþmeden tut beni Rabb’im,
henüz kavrulmadý içimdeki isyan,
henüz kýrýlmadý kalbimdeki en sert zincir,
yanlýþlarla dolu yollarý adýmlarken,
ellerim titrer, gözlerim kapanýr,
ama her nefeste sana yakarým,
rahmetine sýðýnýrým,
sonsuzluðun eþiðinde, bir adým daha kalmýþken,
yana yakýla seni beklerim.

Savrulmuþum, bilirim,
her adýmda biraz daha tükenmiþim,
ama her savruluþta senden bir iz ararým,
her hazanda yeniden doðar umut,
her düþüþte bir kapý aralanýr,
her yanýþta yeniden aydýnlanýr içim.
Yokluðun korkutur beni,
bir an bile seni düþünmeden geçmez içimden.
Yol uzun, yük aðýr,
ama yine de tutunurum sana,
piþmeden, yanmadan,
sensiz kalmadan,
tut beni Rabb’im,
bu sonsuz karanlýkta ýþýðýný bulmadan!

Savrulmuþum, dilimde dualar,
yüreðimde bin yara, bin isyan,
ama yine de býrakmam yakamý,
çünkü bilirim, seninle her þey tamam.
Gözyaþlarýmla dolu terazide,
sevabým da günahým da senin huzurunda,
affet beni, her adýmým yanýlgýyla dolsa da.
Her acýda seni ararým,
her hüzünde sana yakarýrým,
tut beni Rabb’im,
piþmeden, yanmadan,
sensiz kalmadan,
son bir kez daha bana merhametinle dokun!

HÜZÜN GEMÝSÝ-AHMET NEJAT
Sosyal Medyada Paylaşın: