Dünya sefaleti

Ömrüm boyunca hep bir çýkmazýn içinde didindim durdum ,
Bir çýkýþ aradým gece gündüz çok çalýþtým yoruldum .
Kimse anlamadý halimden, bir güzelin hayaliydi tek avuntum .
Baþka gönüllerin mutluluðu için ben ömrümü feda edip durdum..

Hep bir liman aradým sýðýnmak için fýrtýnalardan
Ne yaptýmsa kurtulamadým bahtýmýn karalýðýndan
Çok sevdim ama , olmadý sevenim yürekten candan
Yüzüme güldüler hep , yüreðimi vurdular sýrtýmdan

Minnet etmedim hiç bir kuluna rabbim
Doðdum , öleceðim biliyorum ki sensin benim sahibim
Hikmetinden sual olmaz ben hep hayýrlýsýna talibim
Sahte gözyaþlarý dökeceklerden uzak olsun kabrim

Umudumu yetirmedim olumsuzluklara raðmen
Sevmekten vazgeçmedim býksam da nankörlüklerden
Ýnsanlýðým aðýr bastý hep ve vazgeçmedim iyilikten
Sabrettim , þükrettim ne gelirse gelsin haktan...

Ýyi bir kul oldum mu sen bilirsin , sendedir takdirim
Ben hiç bir zaman isyan etmedim
Üzüntülerimde ,kederlerimde kullarýna bile belli etmedim
Her zaman ilahi adaletine güvenirim ...

Bir garip kulum ben bu alemde
Boþa geçmiþ ömrüm , bilmediler kýymetimi de
Kapýldý gençliðim gurbetin zalim esen yellerine
Savruldum oradan oraya þimdi saçlar döndü kül rengine

Daha ne kadar sürer bu dünya sefaleti rabbim bilir
Artýk her günüm bir öncekini özletir ..
Yoruldu bedenim, çok yoruldu kalbim ...
Yaþamak nefse güzel gelse de ruhum gerçek aþka kavuþma niyetindedir...

02.06.2015 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: