NE EYLEDİN! NE ETTİN?
Bende yaktýðýn ateþ yakar kavurur teni
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Sana olan sevdamý sanýyorsun ki yeni
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Hani çok seviyordun kendinden fazla beni
Gönül çilehanemde yaþatýyordum seni
Tüm ruhumu paklayan inci tanesi beni
Yürekleri kavuran topraða gömdüm geni
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Hani çok seviyordun sevgili sen de beni
Kaderime yanarým sevdana düçar etti
Böylesin yaþamadým bir ömür bana yetti
Vefa bilmeyen gönül çoktan terk edip gitti
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Hani çok seviyordun kendinden fazla beni
Bencileyin yanmadan beni anlayamazsýn
Gönle ateþ düþerse asla önleyemezsin
Dört mevsimi yaþarsýn kendin dinleyemezsin
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Hani çok seviyordun sevgili sen de beni
Ayla yýldýz gibiydik gökyüzünde dolaþan
Kedi köpek gibiydik aþk uðruna dalaþan
Acun’um eni sonu aþk yolunda buluþan
Ne eyledin ne ettin ateþe attýn beni
Hani çok seviyordun kendinden fazla beni
Hani çok seviyordun sevgili sen de beni
Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONÜÇ EYLÜL ÝKÝBÝNYÝRMÝDÖRT/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin ACUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.