HASRET DURAĞINDA BİR ŞİİR

Bir gece daha düþtü yüreðime,
sessizliðin içinde sana dair her þey,
her adýmým bir bekleyiþ,
her nefesim özlemin yankýsý.
Duraðýndayým hasretin,
bir yudum umut,
bir nefes huzur arar gibiyim.

Yollar uzun,
ama hiçbiri sana çýkmaz.
Bir tren gelir uzaklardan,
ama biletim hep iptal,
gözlerim raylarda,
bir vedanýn ardýndan kalan izleri arar.

Þiirler dökülür elimden,
her dize senin adýný fýsýldar,
dudaklarýmda yarým kalmýþ cümleler,
kalemim titrer,
çünkü her harf özlemle dolu.
Yazmak, hasreti yeniden yaþamak gibi,
ama yine de yazýyorum,
çünkü senin hatýran bile acý bir tat verirken,
tatlýdýr.

Gökyüzü karanlýk,
yýldýzlar bile saklanmýþ bu gece,
belki de senin yokluðundan korktular.
Duraðýndayým bekleyiþin,
bir sonraki kelimeye varmadan önce,
her satýrda bir adým sana,
ama yine de sonsuz uzaklýkta.

Hasretin bu duraðýnda yazýlan her þiir,
bir yolculuk gibidir,
dönüþü olmayan,
ama yine de umutla yazýlýr her dize,
belki bir gün gelirsin,
ve hasretin sonu olur.

*AHMET NEJAT-HÜZÜN GEMÝSÝ*
Sosyal Medyada Paylaşın: