bu gece on iki eylül kýrk dört sene sonra ben, sevgilim ve düþlerim Uluslarararasý uzay istasyonu ÝSIS bir aradayýz yýldýzlar ay deniz eþlik ediyor sadece onlar mý börtü böcek te yýldýzlara. Bizden önce gidenlerle konuþup tartýþýyoruz cesaret veriyorlar. delice bir düþünce biliyor ve bildiriyorum ki, zalim diz çökecek eninde sonunda bizim çocuklarda gülecek, bahtiyarlýk gelecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gursel.ozkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.