. . . bir gün gelir de, için yanar mý bilmem belki bir gece vakti, bir yerler de yalnýz ve sessiz bir zaman da sen de usulca dalarsýn hülyalara
seni saran gökyüzü’nde görürsün belki ay ýþýðýyla, gecenin karanlýðýna isyanlarý ve ýþýl ýþýl gökyüzün de her bir yýldýzýn o bela kör karanlýklara bir damla ýþýk için yürekli çýrpýnýþlarýný
sonra dalar gidermisin bilmem bir yerlerde, unutulmuþ bir yüreðin mezarlýðý’nda bir baþka yürekte çarparken, yeni sevdalara yüreðin, yanar mý bilmem ki unutulmuþ o yüreðin mezar taþý’nda
unutma ki, adým ölümüne sevda’ydý benim þimdi toprak olan dý, sana sevdalý yüreðim
yanar mý bir gün ateþler de, hiç düþündün mü bir baþka eli tutarken, o yalan ellerin ve seni seviyorum derken, yanar mý bir gün sevdaný anlatan gözlerin, ve o dillerin
unutma ki, adým ölümüne sevda’ydý benim ve ben seni, gerçekten ölümüne sevmiþtim ...
Mert YÝGÝTCAN Maltepe / istanbul 04 mayýs 2007 09:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.