İyi ve kötü
Narin, Nadide, Ýpek ve Çiçek,
Yýldýz, Aykýz, Dilek ve Melek...
Sanmayýn ki bunlar,
Bir masaldan alýnan isimler.
Bu çocuklar, daha dün aramýzdaydýlar.
Madem birgün öldürecektiniz,
Madem birgün kýyacaktýnýz,
Bu kadar güzel isimleri,
Neden koydunuz ki kýzlarýnýza?
Benim yakarýþým da, sitemim de,
Ýnsana deðil aslýnda Tanrý ’ya.
Ýçinden çýkýlamayan böyle acýlar,
Ýnsaný çýldýrtan böyle ölümler,
Baþka kiminle paylaþýlýr?..
Sadece insaný deðil Tanrý;
Ýyiliði ve kötülüðü de yarattý.
Kabil Habil ’i katletti,
Zýtlýklar olmasa, Tanrý ’yý kim anlardý?
Ademoðlu her an sýnavda.
Her insanýn içinde,
Ýyilikte vardýr kötülükte.
Tercih bizatihi insanýn kendisinin.
Kötüler ve kötülükler olmasa,
Ýyilerin ve iyiliklerin deðeri, hiç bilinir miydi?..
Bir bildiði vardý elbette Tanrý ’nýn.
Kesinlike, iyi olanlarýn hakimiyetinin,
Daimi olmasýný istiyor dünyada.
Cahit Fýkýrkoca,
10.09.2024, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.