İnsandı

arzý doldurup taþýrýrsa çýðlýklar
gökyüzünün öfkesi acýmadan yeri döver
....

dünya kapýsý
bir ömre sýðmayan karmaþa
yoktu huzurdan þarkýsý


insandý
kendi kendini sokan yýlandý
kendi kendini zehirleyen baldýran
kendi kendini tekmeleyen idamlýk bir kelime



içinde bir boþluk
baþka bir boþlukla boðuþmaya hazýrdý
bir resital arayýþýnda
sürekli bir yeniden baþlama
küfürle hak edilmiþ bozuk bir sertifika
yetersiz bir gurur


insandý
ritminde bitmeyen sorunlar vardý
kanýnda bir çöküþ trafiði
her þeyin eksik olduðu
haz ve yanýlgýnýn sýnýrýnda
nereye giderse gitsin bütün ahlar ensesinde


hep ayný açgözlü sayýlarýn kumasý
hep ayný sýfýr çarpanlar nefesinde


insan denen bir toz parçasý
umudun ve korkunun beþiði
hem melek hem þeytan hem nur
hem karanlýk
hem gökyüzü hem toprak
hem özgür hem tutsak


insan dediðin dünya içinde dünya
hem dünya hem evren hem büyük
hem de küçük bir noktaydý



isyaný sonunun geliþini kýsaltýyor
ýsýndýkça genleþtiriyor Ýsrafil’in sûrunu

isyaný
susuzluklarý köpürtüp savuruyor
isyaný
derin çukurlarda kendiliðinden büyümeye baþlýyor


sokaklarda biriken kanlar
camdan yansýyan kötü sýrlar
gök kubbenin aðýrlýðýna aðýrlýk katýyor


Allah’ý gözden kaçýranlar
huzurun krallýðýnda yer bulurum sanýyorlar




_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: