İnsandı

arzý doldurup taþýrdý çýðlýklar
gökyüzünün öfkesi acýmadan yeri dövüyor
....

dünya kapýsý
bir ömre sýðmayan karmaþa
yoktu huzurdan þarkýsý


insandý
kendi kendini sokan yýlandý
kendi kendini zehirleyen baldýran
kendi kendini tekmeleyen idamlýk bir kelime



içinde bir boþluk
baþka bir boþlukla boðuþmaya hazýrdý
bir resital arayýþýnda
sürekli bir yeniden baþlama
küfürle hak edilmiþ bozuk bir sertifika
yetersiz bir gurur


insandý
ritminde bitmeyen sorunlar vardý
kanýnda bir çöküþ trafiði
her þeyin eksik olduðu
haz ve yanýlgýnýn sýnýrýnda
nereye giderse gitsin bütün ahlarý ensesinde


hep ayný açgözlü sayýlarýn kumasý
hep ayný sýfýr çarpanlar nefesinde


insan denen bir toz parçasý
umudun ve korkunun beþiði
hem melek hem þeytan hem nûr hem karanlýk
hem gökyüzü hem toprak
hem özgür hem tutsak


insan dediðin dünya içinde dünya
hem dünya hem evren hem küçük hem büyük
küçük bir nokta evrende


insandý
isyaný sonunun geliþini kýsaltýyor
ýsýndýkça genleþiyor israfil’in sûru


isyandý
susuzluklarý köpürtüp savuruyor
isyandý
derin çukurlarda kendiliðinden büyümeye baþlýyor


sokaklarda biriken kanlar
camdan yansýyan kötü sýrlar
gök kubbenin aðýrlýðýna aðýrlýk katýyor


Allah’ý gözden kaçýranlar
huzurun krallýðýnda yer bulurum sanýyorlar




_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: