işte kadın!

Hayatýna aldýðýn kadýný...
Ya, ömür boyu sevebilirsin!
Ya, onun için yýllarca acý çekebilirsin!
Ya da, onu her þeyi ile kabullenip,
ona katlanmak zorunda kalýýrsýn!
Ama!
Sevdiðini söylediðin!
Benim kadýným dediðin!
Ve tenine dokunduðun her kadýn da...
Sadece "ADIN" kalýr!
Tenine dokunmayýp!
Yüreðine dokunduðun!
Nikahýna aldýðýn!
Kadýn da ise "SOYADIN " kalýr!
Oysa, kadýn duygusaldýr!
Bazen çocuktur!
Hiçbir þey umrun da olmaz!
Hayat onun için toz pembedir!
Her þeye gülüp geçer!
Bazen annedir! Anaçtýr!
Her þeyi dert eder, içine atar...
Üzülür...
Oysa bazý kadýnlar eðlenmek için vardýr!
Yarýsý sevgili...
Yarýsý hayat...
Bazý kadýnlar ise, evlenmek için vardýr!
Ama, çoðu insan bunu bilmez...
Duyanlar umursamaz... Görenler anlam veremez!
Çoðu, "söylentiden ibarettir!" der...
Kimisi, "gece gibi, belirsizdir!" der!
Lakin, kadýn kendi baþýna, ne gül goncasýdýr!
Ne de diken!
Koklamasýný bilen için gül!
Ama, tutmasýný bilmeyen için dikendir!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: