YETİM KALAN AKŞAMLARIMA

Aðlamaklý gecelere nöbet tutuyor gözlerim
Ýçimde binbir türküsü özlemlerin
Beni hüzünler diyarýna býrakma ne olur
Acýlarýn neresinden baþlasam bilmem ki
Öyle bir feryat var içimde yýllara sýðmaz
Bu kaçýncý þarký, kaçýncý þiir
Unuttum saymakla bitmiyor dertler

Tutsak etme artýk beni sensiz gecelere
Hasretin zaten baþka bir iþkence
Ayrýlýða esir düþen yalnýz ikimiz
Yaþamak zor gelir ne yapsam
Ýçimde kördüðüm düþünceler , çýkamam
Hýçkýrýklar düðümlenir boðazýmda
Saðanaklar kuþatmýþ pencereleri

Bir eylül müjdesi diyordum belki
Yorgun bulutlar dizilmiþ gözlerime
Saðnak bir akþamýn sýkýntýsý içimde
Çay kokulu akþamlar da avutmuyor beni
Yitirdim hayallerimdeki pembe rüyalarý
Kalbimi acýtýyor artýk dost yüzlü düþmanlar
Alýþamadým artýk ayrýlýða
Hüzünler peþimi býrakmadý gittin diye
Ciðerlerim mapusane duvarý
Kirpiklerime gardiyan oturmuþ bekler
Sana þimdi uzaklardan yazýyorum
Belkide çok yakýnýmda bekliyorsun
O halde
Yýllarý saydým mý, sayamadým mý ?
Yüzüne hasret býrakýldým onca seneler

Bir garip aþktý yüreðimde sayýklayan
Beni hem yaralý, hem sensiz býrakan
Biliyor musun
Yazmazdým ben bu mektuplarý
Sen olmasan
Gözlerin olmasa, adýndaki gizli sýr olmasa
Yaþamanýn aðýrlýðýný duydum sen olmayýnca
Yerleri her çiðnediðimde
Adýmlarýmý korkuyla attýðýmda
Yokluðunda ne kazandýn ne kaybettin
Diye, bana sorarsan ; o korkusuz gözlerimden
Hiç bir þey kalmadý diyorum
Gözlerime bakamýyorum aynalarda

Yitik bir hikaye yine karaladýklarým
Yüreðimin sensizlikten söylediði hep
Yanýk türküsü bu
Ezanlar seslenirken yine sensiz akþama
Sabahý bekleyecek umutlarým yine
Belki kim bilir ? belki gelirsin diye
Bu sonbahar gökkuþaðý gülümsesin
Yetim kalan akþamlarýma

Günay Koçak

10. 09. 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: