Böyle bir yalnýzlýk, hangi garibe mahsusmuþ Hangi dertli hasret kalmýþ bir avuç insana. Kim sever çiçeklerde bu denli soluþu, Soldum bir kere, solmam bir daha.
Güldüremem bu yüzümü zehire battým Boþadým derdimi gönülden attým Yâr diye sevdim, ömrüme kattým Duruldum iyice, akmam bir daha.
Bir yara belki derdime mânâ bulmuþ. Yarasý olmayan derdime vurulmuþ, Bir sabah belki derdim âmâ olmuþ, Aðladým yeterince, aðlamam bir daha.
Yazam arzuhalimi o yâre dedim Dilim söylese, kalemim yazmaz dedim Dolasam koluma, sarayým dedim Öldüm bin kere, ölmem bir daha. Sosyal Medyada Paylaşın:
Nidanurdmrc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.