Ýnsan denen canavar bir cana daha kýydý Kalplere ateþ düþtü, yangýn yerine döndü Puslanmýþ gökyüzünden bir bebek yýldýz kaydý Narin çocuk yok artýk, gülen gözleri söndü
Yüreði paramparça çocukluðu yanýyor Tutamýyor ki artýk insanlarýn elinden Toplumun þer yarasý kanadýkça kanýyor Boðulup gidiverdi kötülüðün selinden
Önünde yaþanacak yýllar varken ölümü, Sýzým sýzým sýzlattý en derin yürekleri Nasýl reva gördüler bu zalimler zulümü Narin narinleþtirdi tüm narin yürekleri
Nice çiçekler açan derenin yataðýnda Bu kez bir çiçek soldu en çocuksu çaðýnda Ýnsan denen canavar battýkça bataðýnda Vicdanlar feryat etti ulaþýlmaz daðýnda
Çocuklar gözünüzü açmayýn bu dünyaya Görmemen ve duymaman çok þey var bu dünyada Büyümelisiniz siz yýllarý saya saya Mutlu olmanýz gerek gördüðünüz rüyada
07.09.2024/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.