Ve dedim ki! Ellerin o kocaman ve kýllý Yüreðimi bir serçe gibi soluksuz býrakan Kaç kez okþadýn saçlarýmý annem deðilsin Biliyorum o ninni de söylerdi gözlerime Yeter artýk demek için kaç ölüm Bitti olmaz demem için kime davam Sarý sýcak bir yazýn ortasýnda Kara bir örgü gibi inançsýz Az mýyým yoksa çok mu Bana bu devran...
Geliyorlar; Önce baþýmý okþuyor birkaç kadýn Sonra üstüme aðýrlýðýnca bir kefen biçiyorlar En güzel çaðýmda doktor önlükleri hemþire kepi Hayal kurmak kimin hayali bizler ancak Baþkalarýnýn sevgisiyle ve aþkýyla yaþarýz
Suç bize! Bir çiçeði koklamak Ve ardýna kadar baðýrmak Ýnsan olmak istiyorum Kýzçe olmalýyým Barbi bebek uzak ihtimal Her yerden koparýyorlar dalýmý Çiçeðe duracak kanatlarým Ellerim elif lam kazacak Yüreðim Ýnsan yazacak
Narine düþmüþ bir Çiçek açacak
Kaba ve sakil ellerinizde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.