Vefâ

Kahin bir dört duvar arasý sobelenmiþim
Yalnýzlýðý yudumluyorum
Karanlýða hangi tatdan yetiþir diye dilim
Bekliyorum iç geçirerek bu þarabý
Gaibe bir düþ s/aklý iken
Gözümün hangi mecaline deðer bilinmez
Hangi sestir ayýrt ederken farklýlýðýný
Kafam dökülürken seyrinde sana
Hangi koku aþýk ettirir seni bana....

Saatler mevsimden özlemlerin ortasýný bulmuþ
Vurulmuþ sözlerimin rahanýna
Kalbi çelik bir yarene
....

Bulutlar gölgelere güneþ ýslaklýðýyla
Aþk itirafýyla bir lâ notasýyla
Eylül içi kararmýþ bir heceye sýðdýrýr kalbimi
Kapatýyorum gözlerimi
kulaklarýmý
Ve burnumu
Ruhum hala seni anýyor

Vaveylâ gibi bir yadigâra çýktý sözüm
Masmavi dalgalarla bahtiyâra vurdu ýþýklar
Ölüm sana misafirken
Þehvetli ellerinle
beni sancaðýnda gezdir
Bir garip kalmýþým su/doku gibi çözülmüþ

Kalay esmer tenli yaralardan korkarken
Buzdan halaylarla yan yana
Gümüþ burkulmuþsa parmaklarýnda
Bir gelinliðe sarmal bir türün karasýdýr


Yangýn sellerinde bir cehennem
Ayný ruhu defalarca bedenimde nasýl bekletirim sensiz
Ufuklar üþürrken
Göklere sarýlmýþ bir intihar matemidir sanki þehrimde

Cemâli yar gelir bana
Celâli senden sorulmaz bir aðyardýr
Hangi akla ziyan vermez ki
Buzdan hasretlere
Kangrenli kul/açlar atmak....

Matemi þarkýysa sonunda
Bir dilim sevgiyse ununda ezilmiþ
K/aðýtlar neden d/uyulur unufak bir buðday gibi
Hýþýrtý verir lâm u nûna...

Gezgin i mgeler ...



Sosyal Medyada Paylaşın: