Fırtınada Yükselen Ruh

Karabulutlar savrulurken göðü delercesine,
Nehrin sesi yankýlanýr ürperterek gelir sineme,
Turnalar ve kazlar süzülür semaya yükselir,
Ýçimdeki dertler saklanmaz, gözyaþýyla dökülür,
Aðlamazdým ben ama yaþlar boþalýrdý sessizce;

Topraða karýþýr hüzün, yaðmurla ayný anda,
Bir fýsýltý olur çimenler, dertlerimle savrulsa,
Bedenim aðýr, ama ruhum bir kiþnemeyle kalkar,
Þahlanan bir at gibi, zincirlerini parçalar,
Karanlýk gecelerde yeniden can olur bana;

Sessizlik sarar dört yanýmý, fýrtýnaya yenik,
Her düþüþümde, kalbimde doðar bir çýðlýk,
Kül olsam da yeniden doðarým küllerimden,
Her yara içimde umut taþýr derinlerden,
Yüreðimdeki ateþ sönmez, yollarým belirmeden;

Gözlerimde dolan yaðmurlar, içimde bir nehir,
Kendi denizime akar, sanki içimdeki þehir,
Aðýr yükler taþýr her damla, sessizce yürür,
Ben durdukça ruhum göklere uzanýr durur,
Zamanla silinir mi bilmem, bu kalbimdeki iz;

Her bir rüzgar öpüþünde yankýlanýr dertlerim,
Görkemli daðlarýn ardýnda saklýdýr serzeniþim,
Aðlamam belki, ama taþar içimde volkanlar,
Yine de her adýmda gücümle kýrýlýr yollar,
Bedenim kýsýlýr fýrtýnaya, ruhum hep þaha kalkar,

Bahadýr Hataylý/08.09.2024/01.30/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: