Kelimeleri kirýþtýran insanlarý sevmem Mika gözlerini ceplerinde taþýyan Açýk mavi gökyüzü beni ayartamaz yüreðimde gulleler yýðýli parçalarým her duvarda yüz karasý safaklarim tüm coðrafyama serpilmiþ karanlýklar doðurmuþ ve ben koparamadim karanlikla göbek bagimi diþlerim sýkýlmýþ elim tetikte olsa da Limanlarým hala parçalarýmý koparýyor Mika davacýyim tüm gemilerden ve kendimden karavana olmaya alýþmýþ bir mermiyim bir yanginin simsiyah dumaný bir savaþýn yýkýk dökük meydaný kendisini arkasýndan hancerleyen Mektuplarým vardý Mika sakaklarindan vuruldu postacilari Nabzimda boðuldu ihtlalimiz ne sehirler kaldý ne biz Gez gör ve özetle beni Mika tamamim karýþýk geliyor bana ve fazla Rotarlarimi biriktirdim simdi en cokta gerceklere rotarlarimi avuçlarýmda kalbimde biraz iyi niyetli yanimi iyi kötü girtlagimda bir iki düðüm gozbeklerimde uc bes daragaci ve yetim bir hikâye
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.