kendi yazdýðý öyküde
en uzun süreyi alan fiðüraným ben,
bir gün gelecek
bir gün gülecek diye sahte kahraman.
durgun sularda daireler çizerek kaybolurken,
ki, dost gözlerde revizyonistlikle suçlanýp,
uzak durulmaya çalýþýlmam, hep bundan.
boþver...
aðýdýma ses meraklýsýný zaten bulsam
baþka hangi yaraya sarmak isterdim ki kendimi?
ve dahi kendime bile küsmelerden az evvel.
yeni yetme dil yangýnlarýndan aþk ve ahlaka dair
ve zerre yaþanmýþlýk
ve zerre cinsellik bulaþmamýþ hiçbir þey öðrenmeden üstelik !
boþver...
ey aþk !
varlýðýna þükretmeli mi bilmem ama,
iyi ki varsýn sonuçta, iyi ki varsýn
ekmek kýrýntýsý olup kýþýn bu zamanlarýnda
serçe çaresizliðine derman olsanda, biraz.
biraz, çünkü üþüyorum sen yanýmla balkona çýkýp
ekmek doðrarken meçhulün gözlerinde ateþ, rüyalarýmla.
istemezsen, boþver...
/ sarýlýrken kýyý umuduyla kayýp kirpiðinin her bir teline ben,
istediðimin sadece sen olduðunu,
ses düþen gecelerde kendimi yaðmalamalardan çok býktýðýmý,
çok, unutma.../
ha, seviyormuþum meðer ben senin kýþýný
mavi buzlara dönüþüp sarkarken saçaklarýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.