Deliliğin Zirvesi

1
Aklým ukala beynimden zehir akýyor
Ýçinde binlerce fikir birbirini kakýyor
Elimde sigara gözümde þimþekler çakýyor
Delilik çürüyen göðsüme madalyalar takýyor
Sýrtýmda parlayan alev bedenimi yakýyor
Kayýp ruhlar baþýmda hepsi bana bakýyor
Tavandan ipleri boynunda cesetler sarkýyor
Duvarlar dönüyor etrafýmda birilerini saklýyor
Nefsim günahlarýmý gece gece yine paklýyor
Ýçeride horon tepenler yüzüme bile bakmýyor
Bunca hengame var zaman durdu akmýyor
Her þey hepsi üstümde bir doðrulup kalkmýyor
Sanki ölümün beyazý üzerimi kaplýyor
Vücudumun her zerresine oklarýný saplýyor
Attýðý her ok milim bile sapmýyor
Bir gece bile beni býrakýp satmýyor
Seher vakti olmadan bu melanet yatmýyor...

2
Gündüz oda uyuyor bende uyuyorum
Uykuda sanki bir uðultu duyuyorum
Kapýnýn altýndan gelen ses
Uyanýn diyor uyansýn herkes
Ben uyuyorsam kim bu ayakta
Peki ben uyanýksam kim bu uyuyan yatakta
Aynalarda görmediðim ben doðruluyor yataktan
Korkma çýkaracaðým diyor seni bu bataktan
Fakat o daha çok sýkýyor sýkýyor kemiklerimi
Gösteriyor karanlýklarda saklanan kimliklerimi
Saklanan benin, biri yanlýz sevimsiz ve üzgün
Diðeri dar görüþlü hayata küskün
Öteki dünya onun sanki oda dünyanýn efendisi
O biri Latif hoþgörülü dünyalar efendisi
Berikine bakma aklý bir karýþ havada
Onumu hiç sorma o baþka bir havada
Kimlikler kimlikler onlarca kimlikler
Her birinin elinde gemi halatý imlikler
Sýkýyorda sýkýyorlar tek bir ince boyunu
Bu nedir diye hiç sorma bu bir ölüm oyunu...

3
Çýkmaz sokak her yanda demirden setler
Bir ruh uðraþýyor kaçmak için fezaya
Neylersin çekiyor arz diplerde cesetler
Dayanýp katlansada her bir cezaya
Bir tükenip bitmiyor kahrolasý sebepler

Demekki kader sebepleri doðuruyor
Feryad figan geçiyor namussuz yýllar
Ben bildimki insan iþte böyle boðuluyor
Deve derisine sarýlý yüzümü yalýyor kýllar

Hergün yeniden yeniden doðuluyor
Simsiyah köpekler baþýmda hýrlar
Ýnsanlar bu alemden bir bir kovuluyor
Kimine cehennem kimine yemyeþil kýrlar

Sebepsiz ölüm yok bu alemde
Herkes öldü ben kaldým sülalemde
Her insan topraktan ayrý bir demde
Felek her bir ademi böyle yoðuruyor

Sebepsiz yaþamakta yok kiþi sende
Bir anlamý olmalý bu yaranýn sinemde
Topraðýn çocuðusun topraðý sevmesende
Ancak toprak senin gözünü doyuruyor...

3
Þekilden þekile giren kul
Ne verdiyse burda onu alýyor
Dünyadakini arada burda bul
Dinle kulaklarda neyin zili çalýyor

Deðiþince mekan açýlýnca perde
Bakýnýyor yaþadýðý yer nerde
Ne yiðitlik ne erkeklik kalýyor serde
Dönmek için geriye baþýný parçalýyor

Ýþte deliliðin gerçekleri topraða yazýlan þiirler
Bedeli aðýr kapý çarpmasý gibi yüzüne
O delilerki birbirlerini hiç konuþmadan bilirler
Çýkar sessiz çýðlýklarý gökyüzüne...









Sosyal Medyada Paylaşın: